U mnogim vojvođanskim opštinama izjednačen broj radnika i penzionera

Naime, svaka peta osoba u našoj državi starija je od 65 godina, a demokrafska statistika pokazuje da je prvi put u istoriji Srbije broj starijih od 65 godina premašio broj mlađih od 18 godina. Od 115 opština u Srbiji čak 111 njih spada u demografski “stara“ područja.

Takva demografska slika dovela je do toga da je u nekim srpskim opštinama više penzionera nego radnika. Iz obrazloženja koje je Vlada Srbije uputila Skupštini Srbije za izmene i dopune Zakona o PIO vidi se da je nepovoljan odnos broja radnika i broja penzionera, kao i da se taj trend pogoršava. Kao primer navedeno je da je kraj prišle godine na jednog penzionera “išlo” 1,5 zaposlenih, što je dovelo do deficita u poslovanju Republičkog fonda PIO , koji sprovodi penzijsko i invalidsko osiguranje, zbog čega je gotovo 40 procenata obaveza za redovnu isplatu neto penzija svakog meseca dotirano iz buyeta Srbije.

Uz sve to, valja istaći i činjenicu da od 1.712.245 penzionera u Srbije čak milion njih prima najnižu penziju koja je do sada iznosila 23.000 dinara, a od novembra će biti povećana na 26.059 dinara.  Uz ovaj podatak treba istaći  da penzioneri i sa tako malim primanjima izdržavaju svoje porodice. Istraživanja pokazuju da čak 54 odsto starih izdržava nekog od članova porodica, često su to deca pa i unučad, a da tek svakom desetom penzioneru pomažu njihovi naslednici.

Kako je penzioni sistem u Srbiji baziran na principu solidarnosti to znači da je penzionerska kasa punija ukoliko više radnika ima radno mesto i za njega mu se redovno uplaćuju penzijski doprinosi. Idealno bi bilo da je tri puta više zaposlenih nego penzionera, ali je odavno jasno da od toga nema ništa jer Srbija čak i kada bi zaposlila sve nezaposlene koji se nalaze ovog trenutka na evidenciji NSZ ne bi mogla da dođe do takvog odnosa iz prostog razloga što nema toliki broj radno sposobnog stanovništa odnosno onog između 15 i 64 godina života.

Prema podacima Republičkog fonda PIO, u junu ove godine u opštini Kula bilo je 9.371 penzionera, a radno mesto je imalo 8.415 radnika, odnosno ima 956 penzionera više nego zaposlenih.  Prosečna neto zarada u Kuli u julu ove godine, to je poslednji objavljeni podatak od strane RSZ, bila je 40.450 dinara , što je za skoro 6.000 dinara manje od proseka u Vojvodini i za skoro 9 hiljada od republičkog proseka.

Više penzionera nego zaposlenih polovinom ove godine bilo je i Čoki, Novom Kneževcu, Sečnju, Novoj Crnji, Plandištu, Opovu,  Sremskim Karlovcima i Temerinu. Tako je u Čoki  recimo penzija stizala za 2.606 penzionera, a radilo je 1.759 radnika. U Novom Kneževcu bilo je 2.355 penzionera , a 2.182 zaposleni, dok je u Sečnju radilo 2.230 radnika i bilo 2.704 penzionera. U Novoj Crnji penziju je primalo 1.871 penzioner, a radno mesto je imalo 1.650 zaposlenih. Plandište je polovinom godine imalo 2.364 penzionera i 2.027 radnika.  Reč je pretežno o opštinama Severnobanatske i Srednjobanatske oblasti u kojima se iz meseca u mesec beleže prosečne mesečne neto zarade znatno manje i od proseka. Među njih su se “umešali” i Sremski Karlovci , koji pripadaju Južnobačkoj oblasti koja ima najveće prosečne neto zarade i to znatno veće od republičkog proseka, u kojima je polovinom godine bilo 1.879 penzionera i 1.462 zaposlena. Tu je i Temerin , koji takođe pripada Južnobačkoj oblasti, u kojem je bilo 2.705 penzionera , a radilo je 2.312 zaposlenih.

“Tesan” odnos između penzionera i zaposlenih beleži se u opštini Apatin, gde je polovinom godine prema podacima Republičkog fonda PIO, bilo 6.813 penzionera, a radilo je 6.861 radnik odnosno zaposleni su “vodili” za 48 više. Ili, u Irugu ima 2.021 penzioner i 2.297 radnika. U Baču ima 3.015 zaposlenih , a 2.614 penzionera. Srbobran beleži 2.868 penzionera i svega 3.651 zaposlenog. U Bečeju je polovinom godine bilo 8.190 penzionera, a 9.860 zaposlenih. Vrbas, koji se nalazi u prvoj grupi po razvijenosti u Srbiji iako je i sam tražio da se razvrsta u drugu , jer danas nema jaku industriju kakvu je nekad imao, ima 9.340 penzionera i za samo 1.193 više zaposlenih odnosno 10.533.Kikinda, koja poslednjih godinu dana sve više privlači investicije, polovinom godine imala je za samo 836 više zaposlenih nego penzionera. Podaci pokazuju da je bilo 14.081 penzioner i 14.917 zaposlenih..

Razvijenost privrede i povećan broj investitora održava se na odnos penzionera i radnika , pa se tako tačno iz tih podataka vidi koje lokalne samouprave u Vojvodine imaju privredni rast. Najbolji odnos između penzionera i zaposlenih  od svih vojvođanskih opština beleži grad Novi Sad, gde je prema podacima Republičkog Fonda PIO polovinom godine bilo 72.184 penzionera za koje je “radilo” 169.329 radnika, što znači da je duplo više bilo onih koji imaju radno mesto od onih koji dobijaju penzije.  Dobar odnos penzionera i zaposlenih beleži i Subotica, gde je bilo 32.708 penzionera, a radilo je 47.808 zaposlenih.

U Zrenjaninu je polovinom godine bilo 28.151 penzioner, a radilo je 38.725 radnika, dok je u Pančevu 33.537 radnika imalo radno mesto, a penzionera je bilo 27.327. U Sremskoj Mitovici za 15.852 penzionera “radilo” je 21.2552 radnika, dok je u Somboru taj odnos bio 19.713 penzionera i 22.993 radnika.  Vršac je polovinom godine imao 10.816 penzionera i 15.789  radnika. Povoljniji odnos između penzionera i radnika ima i Stara Pazova, gde na 11.929 penzionera “dođe” 23.360 radnika, zatim u Inđiji gde radi 14.389 radnika, a penzije prima 8.609 penzionera.  Duplo više zaposlenih ima u opštini Pećinci, jer je polovinom godine zabeleženo 3.079 penzionera i 6.643 zaposlenih. Dobar odnos ima i opština Ruma u kojoj  je bilo 10.396 penzionera i 15.787 radnika.

Ljubinka Malešević