IN MEMORIAM: VERA JOVANOVIĆ (1933–2025) Spomen-zbirka „Pavla Beljanskog” životno je delo prve upravnice

Vera Jovanović je rođena 19. januara 1933. godine u Novom Sadu, u kojem je završila osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirala je 1960. na Katedri za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, magistrirala na Sveučilištu u Zagrebu 1976, a doktorsku disertaciju pod nazivom „Zbirke, sakupljači i darodavci u Vojvodini“ odbranila je 1986. na Univerzitetu u Ljubljani.

Već od 1. avgusta 1961.  u potpunosti se posvetila svom angažmanu u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog u kojoj će, na poziciji kustosa upravnika, ostati sve do penzionisanja. Uz Pavla Beljanskog učestvovala je u organizaciji stalne postavke, kao i u institucionalizovanju legata, utemeljenju njegovih različitih segmenata koji su dragocen izvor za izučavanje nacionalne istorije umetnosti, pokretanju izdavačke i izlagačke delatnosti muzeja. 

Kao začetnik stručnog i naučnog rada u Spomen-zbirci, tokom svog života promovisala je aktivnosti ove ustanove brojnim pisanim radovima kojima je širu javnost upoznala sa ličnošću darodavca, njegovom kolekcijom i umetnicima čija se dela u njoj čuvaju. Učestvovala je u osnivanju Nagrade Spomen-zbirke Pavla Beljanskog, koja se od 1968. godine dodeljuje za najbolji diplomski, a kasnije master rad, iz oblasti nacionalne istorije umetnosti odbranjen na Odeljenju za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu.

Kao priznati stručnjak zalagala se za donošenje zakona o legatima i za otvaranje muzeja legata. Učestvovala je u osnivanju još dve spomen-galerije u Novom Sadu, koje su formirane nakon Spomen-zbirke Pavla Beljanskog: Zbirke strane umetnosti (legat dr Branka Ilića) Muzeja grada Novog Sada (1966) i Poklon-zbirke Rajka Mamuzića (1972). Njenom zaslugom ispred Spomen-zbirke Pavla Beljanskog podignut je spomenik Nadeždi Petrović, povodom obeležavanja 80 godina od smrti umetnice (1996).

Bila je aktivan član muzejske zajednice Jugoslavije i Srbije, sekretar Sekcije istoričara umetnosti Društva muzejskih radnika Vojvodine i jedan od osnivača i član Odbora Odeljenja za likovne umetnosti Matice srpske. Autorka je niza stručnih radova, među kojima se izdvajaju prva reprezentativna monografija o Spomen-zbirci Pavla Beljanskog (1977) i druga muzejska izdanja: „Ivan Tabaković i Nedeljko Gvozdenović: zapisi i prepiska“ (1980), „Slikar Bogdan Šuput: 1914–1942“ (1984), „Sudbina umetnina: zbirke sakupljači i darodavci u Vojvodini“ (1987). Nizom članaka i publikacijama drugih izdavača doprinela je jasnijem sagledavanju perioda kome pripada kolekcija Pavla Beljanskog