ONO ŠTO JE AJFELOV TORANJ ZA PARIZ, TO JE OVA GRAĐEVINA ZA BAČKU TOPOLU! Najstarija je od nekadašnje četiri u ovoj vojvođanskoj opštini, a lokalne vlasti traže način da joj vrate stari sjaj

Danas ovaj simbol Bačke Topole čeka svoju drugu mladost.

Svako ko prošeta jezerom zastane da se divi vetrenjači koja je „nezvanični simbol“ prirodne i kulturne baštine severa Srbije. Stara, dostojanstvena, pomalo tužna. Kao starica koja sedi na klupi i gleda u prolaznost, tako i ova vetrenjača stoji i podseća na vreme kada je Bačka zaista bila žitnica i to ne samo figurativno, već bukvalno, sa mlinovima na svakom uglu, sa vetrom kao glavnim radnikom i sa mirisom sveže brašna u vazduhu.

Izgradnja vetrenjače 1858. godine nije bio običan poslovni poduhvat. To je bio događaj. Podignuta je na Vašarištu i postala je simbol prosperiteta, tehnološkog napretka i privrednog poleta jedne opštine. Generacije Bačkotopoļaca su odrastale uz njenu siluetu na horizontu. Mlinar Demeter Đeri je bio vlasnik, pa je prešla  u vlasništvo preduzeća „Žitko", izgubila svoju prvobitnu funkciju i počela da bledi iz kolektivnog pamćenja opštine. Bila je period kada je služila kao muzej mlinarstva. Deca sa nastavnicima su dolazila da vide kako su stari radili, divila su se mehanizmu, zamišljala kako vetar pokreće teška krila. Mnogi Bačkotopolčani i danas s nostalgijom pričaju o tim posetama.

Privatizacija 2004. godine donela je nove vlasnike, nove planove, ali i nove neizvesnosti. Svi su imali ideje, ali nijedna se nije realizovala. Vetrenjača je i dalje tu, ali nekako nije. Prisutna, a zanemarena. Kao da je zamrznuta između prošlosti koja je bila slavna i budućnosti koja nikako da dođe.

Vetrenjača  je postala vizuelni simbol Bačke Topole. Njena silueta krasi logotipe, turističke materijale, medijske priče. Prepoznatljiv je simbol Bačke Topole poput Vodotornja na Paliću ili   Ajfelovog tornja za Pariz.

Opština Bačka Topola  godinama pokušava da pronađe rešenje, ali pošto je privatnom vlasništvu procedure su drugačije.

Meštani znaju da vetrenjača nije samo građevina od drveta i kamena. Ona je priča o tome ko smo bili i ko možemo biti. Most između poljoprivredne tradicije i turističke budućnosti. Spoj prirode,  jezera, zelenila, letnjeg kampa, kao  i kulture, istorije, kolektivnog pamćenja.

Vetrenjača i danas odoleva vremenskim nepogodama, propadanju, zaboravu. Krila joj više ne kruže, ali simbolika ostaje snažna. Kao da čeka,  strpljivo, dostojanstveno da neko prepozna njen potencijal, da neko konačno kaže: "Dosta je bilo čekanja."

Možda će to biti opštinska vlast sa vizijom i sredstvima ili privatni investitor sa osećajem za nasleđe. Možda će to biti kombinacija javnog i privatnog sektora, podrška države, evropski fondovi. Ko god to bio, vetrenjača zasłužuje  drugu šansu.

Jer kad oživimo vetrenjaču, oživljavamo deo sebe. Podižemo most ka prošlosti koju ne smemo zaboraviti, a istovremeno gradimo budućnost u kojoj tradicija nije teret već inspiracija.

Projekat „Kulturna i prirodna baština – turistički dragulji  Bačke Topole“  realizuje Dnevnik Vojvodina Press, a sufinansiran je iz budžeta Opštine Bačka Topola. Stavovi izneti u podržananom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.