Preminuo glumac Dragan Nikolić

Nakon završene osnovne škole upisao je Četrnaestu beogradsku gimnaziju koju nije završio jer je bio premešten u Ekonomsku školu.

Posle dve godine provedene u srednjoj školi polagao je i položio prijemni ispit na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju i tada kao sedamnestogodišnjak bio najmlađi student.Diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu.U svojoj prvoj velikoj ulozi zablistao je kao Džimi Barka, sezonski radnik labilnog morala koji pogine, a da nije našao svoje mesto u društvu i u životu, koji je u mnogim anketama filmskih kritičara proglašavan za jedan od tri najbolja filma stvorena na južnoslovenskim prostorima.

Glumačko sazrevanje, sa nizom uspelih kreacija likova iz svoje generacije, donosi mu 1985. godine Oktobarsku nagradu Grada Beograda za "kreativnu sposobnost da uzbudljivo predoči lik velikog psihološkog raspona" (uloga nasilnika Gare u filmu Život je lep B. Draškovića).

Glavne i veće sporedne uloge ostvario je u više od 80 filmova: Horoskop (B. Drašković), Bube u glavi (M. Radivojević), Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji (B. Čengić), Mladi zdrav ko ruža (J. Jovanović), Beg (M. Radivojević - Nagrađen na Festivalu u Nišu nagradom "Car Konstantin" 1972), Kičma (V. Gilić), Nacionalna klasa (Goran Marković - Car Konstantin 1979), Ko to tamo peva (S. Šijan), Banović Strahinja (V. Mimica - za ulogu turskog pljačkaša Alije nagrađen Zlatnom Arenom u Puli 1981), Sezona mira u Parizu (P. Golubović), Nešto između (S. Karanović), Balkan ekspres (B. Baletić), Obećana zemlja (V. Bulajić), Urnebesna tragedija (G. Marković), Bure baruta (G. Paskaljević), Andergraund (E. Kusturica), Zona Zamfirova (Z. Šotra), Turneja (G. Marković)...

Igrao je i u kratkim igranim filmovima i na televiziji. Veliku popularnost doneo mu je lik Prleta iz filmova i televizijske serije Otpisani (1974) i Povratak otpisanih (1976) u režiji Aleksandra Đorđevića koja je snimljena za RTS.

Kao stalni član ansambla Pozorišta Atelje 212, u kojem je od 1969. godine, ostvario je mnogo uloga i vrlo uspešnu pozorišnu karijeru - Generalska užina (Rober), Veza (Kauboj), Kosa (Berger), Rano jutro (Len), Ziger-Zager (Hari Fliton), Derviš i smrt (Muselim), Lulu (Džek Trbosek), Tom Pejn (Tom Pejn), Maratonci trče počasni krug (Đenka Đavo), Sladostrasnici-Karamazovi (Mladi gospodin), Portnojeva boljka (Aleksandar Portnoj), Molijer (Markiz d'Orsinji), Kod lepog izgleda (Maks)...

U Zvezdara teatru uspešno je igrao u predstavama: Ptic i ptica, U plamenu strasti, Malo ljubavi, malo mržnje, Urnebesna tragedija. U Beogradskom dramskom pozorištu igrao je u predstavi Frederik.

Tokom dve sezone 1982. i 1983. godine igrao je u pariskom "Theatre de la Vill" glavne uloge u predstavama "Na dnu" Maksima Gorkog, u režiji rumunskog reditelja L. Pintiliea i u predstavi "Majstor i Margarita" M. A. Bulgakova u režiji M. Šerbana. 

Dobitnik je svih značajnih filmskih nagrada uključujući Nagradu za životno delo "Pavle Vujisić" 2000. godine.

Dragan i njegova supruga Milena Dravić su se upoznali 1972. kada su zajedno vodili šou program "Obraz uz obraz" na RTS-u i na jednoj pauzi između snimanja, 31. decembra, otišli su u opštinu da se venčaju. Milena je do poslednjeg dana bila uz supruga i brinula o njemu.

Atelje 212: Jedan od najvećih i najvoljenijih

Dragan Nikolić je glumac bez koga se, posle više od stotinu briljantno odigranih uloga, ne može ni zamisliti domaća filmska i pozorišna umetnost, saopštilo je danas pozorište Atelje 212 povodom smrti svog dugogodišnjeg člana, "jednog od naših najvećih, najslavnijih i najvoljenijih glumaca sa prostora bivše Jugoslavije".

U tim ulogama, navodi se u saopštenju, je pokazao da u njegovom izražajnom registru ima mesta i za neznane nacionalne junake, romantične zavodnike sa građanskim ili polugrađanskim pedigreom, likove sa sumnjivog vrha I nesumnjivog društvenog dna.

Svojom jedinstvenom glumačkom igrom, prividno bez napora, sa velikom sugestivnošću i neponovljivim duhovnim šarmom udahnuo je život kultnim antiherojima među kojima su: Džimi Barka, legendarni Flojd, neodoljivo simpatični Prle, šarmer Popaj, divlji Vlah-Alija, gradski vitez Urke...

Podseća se da filmsku karijeru počinje glavnom ulogom u filmu Živojina Pavlovića "Kad budem mrtav i beo" (1967.) godine, u kojoj je zablistao kao Džimi Barka, sezonski radnik labilnog morala koji pogine, a da nije našao svoje mesto u društvu i u životu.

Glumačko sazrevanje, sa nizom uspelih kreacija likova iz svoje generacije, donosi mu 1985. godine Oktobarsku nagradu Grada Beograda za "kreativnu sposobnost da uzbudljivo predoči lik velikog psihološkog raspona" (Uloga nasilnika Gare u filmu "Život je lep" B. Draškovića).

Glavne i veće sporedne uloge ostvario je u više od osamdeset filmova (Horoskop (B. Drašković), Bube u glavi (M.Radivojević), Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji (B.Čengić), Mladi zdrav ko ruža (J. Jovanović), Beg (M.Radivojević - Nagrađen na Festivalu u Nišu nagradom "Car Konstantin" 1972.), Kičma (V. Gilić), Nacionalna klasa (Goran Marković - Car Konstantin 1979.), Ko to tamo peva (S.Šijan), Banović Strahinja (V. Mimica - za ulogu turskog pljačkaša Alije nagrađen Zlatnom Arenom u Puli 1981.).

Glumio je i u Sezona mira u Parizu (P. Golubović), Nešto između (S. Karanović), Balkan ekspres (B. Baletić), Obećana zemlja (V. Bulajić), Urnebesna tragedija (G. Marković), Bure baruta (G. Paskaljević), Andergraund (E. Kusturica), Zona Zamfirova (Z. Šotra), Turneja (G. Marković)...

Nastupa i u kratkim igranim filmovima i na televiziji, a veliku popularnost doneo mu je lik Prleta iz filmova i tv serije Otpisani (1974) i Povratak otpisanih (1976) u režiji Aleksandra Đorđevića.Kao stalni član ansambla Pozorišta Atelje 212, u kojem je bio od 1969. godine, ostvario je mnogo uloga i vrlo uspešnu pozorišnu karijeru.

Među njima - Generalska užina (Rober), Veza (Kauboj), Kosa (Berger), Rano jutro (Len), Ziger-Zager (Hari Fliton), Derviš i smrt (Muselim), Lulu (Džek Trbosek), Tom Pejn (Tom Pejn), Maratonci trče počasni krug (Đenka Đavo), Sladostrasnici- Karamazovi (Mladi gospodin), Portnojeva boljka (Aleksandar Portnoj), Molijer (Markiz d'Orsinji), Kod lepog izgleda (Maks), Seljaci, radnici i prirodna inteligencija (Miodrag), Višnjevi sad (Petar Sergejevič Trofimov), Protuve piju čaj (Čeda), Svadba (Maks), Dekameron 81 (Lekar), Priče iz bečke šume (Alfred), Metastabilni grail (Kardinal Pjetro Gašpari), Prosjačka opera (Mekhit), Sveti Georgije ubiva aždahu (Gavrilo Vukotić), Filumena Marturano (Domeniko Sorijano), Peg srce moje (Brent), Posetilac (Nepoznati)...

U Zvezdara teatru veoma uspešno igrao je u predstavama: Ptic i ptica, U plamenu strasti, Malo ljubavi, malo mržnje, Urnebesna tragedija, a u Beogradskom dramskom pozorištu: Frederik (Frederik).

Tokom dve sezone 1982. i 1983. godine igrao je u pariskom Theatre de la Ville glavne uloge u predstavama Na dnu, Maksima Gorkog (lopova Vaska Pepela) u režiji rumunskog reditelja L. Pintiliea i u predstavi Majstor i Margarita, M.A. Bulgakova (Isusa Hrista) u režiji M. Šerbana.Dobitnik je svih značajnih filmskih nagrada uključujući Nagradu za životno delo "Pavle Vujisić" 2000. godine.



(FoNet)

 

Ostaće zauvek u našim srcima

Predsednik Srbije Tomislav Nikolić uputio je danas, povodom smrti velikana jugoslovenske i srpske umetnosti Dragana Nikolića, telegram saučešća njegovoj supruzi Mileni Dravić, u kojem navodi da je on obeležio čitavu epohu pozorišta, filma i televizije.

"Ostali smo bez našeg Gage, Dragana Nikolića, velikana jugoslovenske i srpske umetnosti, koji je obeležio čitavu epohu u pozorištu, na filmu i televiziji. Neponovljivim šarmom, ličnošću, bio je i ostaće zauvek u našim srcima", napisao je Nikolić.

"Poštovana i draga Milena, svu Vašu tugu iskreno i prijateljski delim sa Vama", naveo je Nikolić u telegramu saučešća.

 

Srbija ostala bez velikog Gage

Srbija je ostala bez velikog Gage Nikolića, napisao je danas predsednik Vlade Srbije Aleksandar Vučić, na svom tviter nalogu, povodom smrti glumca Dragana Nikolića.

Vučić je izrazio iskreno saučešće njegovoj porodici i kolegama.Dragan Nikolić preminuo je danas u Beogradu u 72. godini,posle duge i teške bolesti.