Promocija knjige „Velike advokatske odbrane“ večeras u Klubu advokata Vojvodine

O knjizi će, pored autora, govoriti potpredsednica Ustavnog suda Republike Srpske i dugogodišnja advokatica u Novom Sadu i Banjaluci Irena Mojović i advokat, prof.etike i autentični sudija iz istoimenog romana Vuka Draškovića Ilija Radulović.

Prvo izdanje „Velikih advokatskih odbrana“ proglašeno je za „Knjigu godine 2004“ Službenog lista Srbije i Crne Gore, a drugo izdanje 2007. godine bilo je jedno od najzapaženijih izdanja Službenog glasnika, po kojem je bilo  planirano i snimanje istoimene igrano-dokumentarne TV serije. Odabrani delovi iz ove knjige, koja predstavlja istoriju govorništva naše advokature (antologiju najupečatljivijih, najhrabrijih i najlepših advokatskih govora izrečenih u ovdaŠnjim sudnicama u poslednjih 150 godina), bili su predstavljani na stranicama „Politike“, frankfurtskih „Vesti“, niških „Narodnih novina“ i drugih.

Sudski procesi protiv Gavrila Principa i atentatora na regenta Aleksandra Karađorđevića,trgovina belim robljem u Zagrebu 1925., suđenja Draži Mihailoviću i najvećem disidentu Titove Jugoslavije Milovanu Đilasu, saobraćajna nesreća glumca Pavla Vuisića 1965., suđenja piscima Ivanu Ivanoviću (za roman „Crveni kralj“) i Gojku Đogu (za zbirku pesama „Vunena vremena“), slučaj generala Vlade Trufunovića i suđenje Zoranu Đinđiću 1996., ali i slučajevi krvnih delikata koji su proslavili jednog Veljka Guberinu ili Filotu Filu, sadržani su unutar korica ove koliko sudske, toliko i opštedruštvene hronike, ilustrovane brojnim fotografijama i originalnim dokumentima.

Autor je poseban napor uložio pri radu na poglavlju „Sarajevski atentat 1914.“, jer je, tokom rada na knjizi, uspeo da stupi u kontakt sa Vandom Cistler, kćerkom branioca Rudolfa Cistlera, koja mu je, iako u dubokoj starosti u 10. deceniji života, preko telefona iz Zagreba ispričala više nego uzbudljiv životopis svog oca, koji je ekskluzivno objavljen u ovoj knjizi.

U knjizi je objavljeno i oproštajno, dirljivo pismo pred vešanje jednog od trojice osuđenih na smrt. učitelja Veljka Čubrilovića tek rođenoj kćeri Nadi naslovljeno kao „Mojoj kćeri Nadi, kada napuni 15 godina“. To pismo je spaljeno od strane austro-ugarskih vlasti odmah nakon vešanja, ali ostalo je sačuvano, jer se dopalo policijskom službeniku koji ga je pre spaljivanja prepisao u svoju svesku...

B. P.