U TIVTU OTVORENA IZLOŽBA NOVOSADSKOG UMETNIKA DANILA VUKSANOVIĆA Uvek slika
Izložba slika „Semper imago” novosadskog likovnog umetnika i konzervatora dr Danila Vuksanovića, otvorena je u Muzeju i galeriji u Tivtu.
Postavka njegovih radova upriličena je na dva nivoa tivatske galerije smeštene u drevnu kulu porodica Baća i Luković, i njom je obuhvaćeno blizu 50 radova izvedenih u različitim tehnikama. „Vuksanović je svestan pozicije savremenog umetnika koji mora da osluškuje društvo i da reaguje. Svakim novim ciklusom slika, umetnik potvrđuje svoj gestualni likovni izraz reljefne fakture koji nikad ne odlazi u čistu apstrakciju”, zapisano je u najavi izložbe.
U beskrajnom traganju za zlatnim runom
„Radovi izloženi na prvom i drugom spratu galerije opisuju moju potrebu za slikom iz različitih vremena. Oni najbolje govore o tome koliko sam odmakao od obale stvaralačke avanture”, rekao je Vuksanović na otvaranju izložbe. „Razmišljao sam o postavci na dva nivoa idući različitim putevima - ciklusima - svesno odvajajući nove od starih serija slika, crteža i litografija. Novije su nastajale u zrelim godinama u okviru tematskih izložbi oslonjenih na istorijske događaje, ličnosti, simbologiju, mitološke parafraze i alegorije. Najnovije slike se odlikuju slobodnijim formama rasterećenim od uvek prisutne, otežale fakture peska i gita. Njih sam postavio na prizemlje, kao paradigmu mojih aktuelnih težnji. U imaginarnom likovnom prostoru, od figure Laze Kostića i interpretacije bakroreza Bogomajke Zaharije Orfelina, do platna sa agronautima na slici pod nazivom Između dva mora u beskrajnom traganju za zlatnim runom nalazi se moj umetnički kredo”.
Po rečima istoričarke umetnosti Aleksandre Simonović, izložba „Semper imago” „stoji kao tih, ali postojan otpor zaboravu”. „Njeno ime - uvek slika – nije estetski izbor, već poziv, program i pozicija. To je prostor u kojem slike ne prikazuju sled, nego ga sabiraju, i ne govore o prostoru, nego ga grade – iznutra, sloj po sloj, znak po znak. Danilo osluškuje i oseća materijal, njegove površine i bilježi vizuelnu tišinu i njeno značenje. U ovom ciklusu, slika je mesto susreta onoga što je bilo i onoga što jeste, sa snažnim osećajem odgovornosti prema oboma. On ovde istražuje odnos slike i trajanja, ne fizičkog, već misaonog i kulturološkog. Slika nije samo forma, već nosilac značenja u kojem su sjedinjeni brojni elementi. Površine su hrapave i slojevite, a ono što je za mnoge pozadina, poput teksture, podloge i okvira, kod Vuksanovića postaje glavni govor. Kao umetnik i konzervator, on unosi lični senzibilitet prema trajanju i očuvanju. Njegova slika nije ni dokument ni nostalgija, već gest odgovornosti prema prošlosti i onome ka čemu stremimo. Semper imago otuda nije samo naziv izložbe, već iskaz vere u trajanje slike, u njen potencijal da bude više od objekta, da bude znak i svedok u vremenu”, navela je Aleksandra Simonović.
Izložba traje do 31. jula.