(FOTO) BICIKLOM KROZ VOJVODINU: VIŠNJIĆEVO (1) Selo u kojem je Srpski Homer proveo svoje poslednje dane
Stižem u Višnjićevo iz pravca Morovića asfaltnim putem koji se pruža uz reku Bosut.
Na ulazu u selo dočekuje me tabla na kojoj se putnicima želi dobrodošlica “u mesto slavnog pesnika i guslara Filipa Višnjića”.
Do 1947. selo se zvalo Grk. Naziv potiče još iz vremena turske vlasti, kada je na tom mestu postojalo malo naselje ili han koji su osnovali ili u njemu pretežno živeli doseljenici grčkog porekla, najverovatnije trgovci. Po njima je mesto dobilo ime Grk.
Na seoskom groblju se nalazi grob i spomenik Filipu Višnjiću koji od 1997. predstavlja nepokretno kulturno dobro kao znamenito mesto.
Višnjićevo je od Drugog svetskog rata na ovamo na svim popisima imalo oko 2.000 žitelja (najviše 1971. - čak 2.318) da bi se taj broj u proteklih 20 godina drastično smanjio pa se na popisu 2022. našlo samo 1.398 stanovnika. Kuća u kojoj je živeo i umro “Srpski Homer” Filip Višnjić pamti bolje dane, fasada je prilično oronula i samo mermerna tabla postavljena 2006. ukazuje na njen značaj.
Srpska pravoslavna Crkva Prenosa Moštiju Svetog Oca Nikolaja građena je između 1790. i 1801. Ikonostas je radio Marko Konstantinović. Ikone i svodove slikao je Jovan Ivanić.
Crkva je stradala u Drugom svetskom ratu a pre sedam godina obnovljen je njen toranj i kupola.
Na crkvenoj ogradi stoji tabla koja kaže da je reč o donaciji Cvijetina Ostojića, vlasnika privatne pilane u Višnjićevu.
Preko puta crkve u centru sela nalazi se i veliki spomenik sa zvezdom na vrhu na kojem se na sve četiri strane nalaze imena meštana poginulih u NOB-u i žrtava fašističkog terora.
Najmanja slovačka zajednica u Vojvodini
U Ulici Filipa Višnjića koja se proteže kroz celo selo sa leve strane puta ugledao sam kuću na čijoj fasadi piše “Slovačka Ev. Molidbenica” a u dvorištu se nalazi zvonik.
Reč je o najmanjoj slovačkoj organizovanoj zajednici u Vojvodini koja prema poslednjem popisu ima samo 44 člana.
Kako kaže meštanin Adam Hrček, Slovaci sa većinskim Srbima ovde žive vekovima u slozi u međusobnom pomaganju. Često se organizuju i posete Slovaka iz drugih delova Vojvodine koji dolaze u Višnjićevo da ohrabre ovu malu zajednicu. Nedavno su tako imali goste iz Kulpina.
Blizuo obale Bosuta nalazi se spomenik Filipu Višnjiću ispod kojeg je tabla na kojoj se saznaje da je reč o daru profesorke dr Radmile Milentijević (1931-2022), Srpkinje koja je živela u Njujorku. Ona je 2010. donirala Opštini Šid 22.000 američkih dolara za podizanje spomenika Filipu Višnjiću u Višnjićevu.
Autor spomenika čuvenog guslara je akademski vajar Sava Halugin, spomenik je izliven u bronzi, visine je 2,5 metara. Dok fotografišem spomenik, prilazi mi stariji meštanin i vadi metlu “korovaču” iz guslarovog krila. “Deca”, odmahuje rukom kroz smeh. Priča mi kako su meštani u početku bili veoma nezadovoljni umetnikovim viđenjem slavnog slikara, očekivali su nešto realističniju izvedbu, međutim, kasnije su se navikli.
U drugom nastavku priče o Višnjićevu za sedam dana na ovom mestu čitaćete o manje poznatim detaljima iz života slavnog guslara, napuštenoj Železničkoj stanici, FK Hajduk kao i o tome kako Bosut pored toga što je lep može da bude i opasan.
