„Нисам хтела да оговарам, али...“ МОЗАК ВОЛИ ДА ТРАЧАРИ! Док ти мислиш да си само искрена ДОПАМИН ти шапуће: „Дај још мало, баш је занимљиво!”
Оговарање се не дешава случајно, оно задовољава одређене психолошке и биолошке импулсе. Чак и када имате најбољу намеру, довољно је да изговорите реченицу о некоме ко није ту, и већ сте се нашли на ивици оговарања.
Када научите да препознате импулсе који вас вуку ка трачевима, лакше ћете их контролисати. А контролом долази и снага , која не зависи од тога шта се прича иза леђа.
Зашто тако лако упадате у оговарање
Као социјална бића, сви тежимо повезивању са другима. А један од најчешћих начина да се то деси јесте – заједнички разговор о трећој особи. Ако та особа није присутна, а разговор се фокусира на негативне аспекте њеног понашања или особина, већ сте на терену оговарања.
Иако тога можда нисте свесни, овакви разговори се чешће воде него што мислите. Они доносе одређену врсту унутрашње сатисфакције – било да је у питању осећај повезаности са особом с којом разговарате, или подсвесно олакшање што тема нисте ви.
Шта вам оговарање пружа и зашто вас привлачи
Истраживања показују да током оговарања долази до ослобађања допамина – хормона задовољства. У тим тренуцима, ваш мозак вас награђује јер стичете утисак да имате контролу над информацијом, над ситуацијом, па и над другом особом.
Тај осећај је често несвестан, али изузетно јак. Ви нисте предмет разговора, што значи да сте безбедни. А ако додатно делите „нешто што други не знају“, макар то била и ситница, имате осећај моћи. Управо због тога оговарање толико често прераста у навику.
Како мозак реагује на трачеве
Једна студија пратила је мождану активност људи док су слушали трачеве – и то како о себи, тако и о славним личностима. Откривено је да ваш префронтални кортекс, који је задужен за доношење одлука и разумевање друштвених односа, показује појачану активност када чујете похвалне информације о себи.
Али оно што вас можда изненади – ваш систем за награђивање (тачније, каудатно језгро) постаје активно када слушате негативне трачеве о познатим особама. Другим речима, ваш мозак ужива и када се неко други налази у невољи – посебно ако тај неко живи у луксузу и наизглед савршенству које ви немате.
Како да препознате да сте прешли границу
Када следећи пут будете у ситуацији да прокоментаришете некога, запитајте се: да ли бих ово исто рекао или рекла да је та особа присутна? Ако је одговор „не“ – вероватно сте управо закорачили у оговарање.
Важно је да будете свесни тренутка у ком се разговор претвара у трач. Не само због особе о којој причате, већ и због вас – јер вас такво понашање временом може удаљити од других и нарушити међуљудске односе.